Oznaczanie azotu, fosforu i pierwiastków śladowych
Oznaczanie azotu
Rośliny do prawidłowego rozwoju potrzebują wielu składników odżywczych. Największe zapotrzebowanie dotyczy azotu i jest on czynnikiem najczęściej ograniczającym jakość upraw. Pokaż więcej...
Azot jest nie tylko podstawowym budulcem białek i składnikiem kwasów nukleinowych, ale także jest składnikiem, niezbędnego w procesie fotosyntezy, chlorofilu. Pomiar zawartości azotu w glebie może pomóc w odpowiednim jej nawożeniu przed rozpoczęciem uprawy.
Analizę zawartości azotu najczęściej przeprowadza się technikami Kjeldahla, które obejmują pobranie dokładnie odmierzonej ilości gleby przed przeniesieniem jej do rury ekstrakcyjnej. Papierki wagowe o niskiej zawartości azotu ułatwiają i przyśpieszają ten proces bez straty materiału i z minimalnym wpływem na wynik badania. Próbka, przed rozpoczęciem badania, może także wymagać przesączenia na papierze jakościowym.
Oznaczanie fosforu
Niezbędnym pierwiastkiem dla wzrostu roślin jest fosfor (P). Jest on często podawany w formie nawozu w celu zwiększenia wydajności upraw. Dzięki analizie forforu w glebie, możliwe jest oznaczenie ilości nawozu forsforowego, wymaganej do osiągnięcia maksymalnego wzrostu uprawianych roślin. Gleby o niskiej lub średniej zawartości fosforu, po odpowiednim nawożeniu, wydają dużo wyższe plony. Pamietać należy, że w glebach o wysokiej zawartości fosforu, dodatek tego nawozu nie ma znaczącego wpływu na wzrost upraw .
W celu oznaczenia zawartości fosforu glebę poddaje się ekstrakcji roztworem chemicznym, a zawartość fosforu oznacza się metodami kolorymetrycznymi. Badanie poprzedzone jest przesączeniem ekstraktu na papierze jakościowym. W przypadku oznaczania stężenia fosforu metodami automatowymi niezbędne jest zastosowanie kwasoodpornych filtrów papierowych.
Oznaczanie zawartości pierwiastków śladowych
Analiza zawartości pierwiastków śladowych w glebie obejmuje oznaczanie istotnych dla wzrostu roślin składników odżywczych oraz wykrywanie potencjalnego skażenia związkami metali ciężkich.
Analiza składników odżywczych
Dla wzrostu oraz rozwoju roślin bardzo ważne są składniki odżywcze takie jak potas (K), magnez (Mg) oraz wapń (Ca). Analiza tych składników odżywczych jest pomocna w ocenie żyzności gleby oraz poprawie jej jakości przed rozpoczęciem lub w trakcie upraw.
Skażenie gleby metalami ciężkimi
Czasami gleby mogą być skażone metalami ciężkimi. Źródłem skażenia może być emisja z obszarów przemysłowych, odpady kopalniane, ścieki zawierające metale ciężkie, paliwa zawierające ołów, farby, itp. Najczęściej występującymi metalami ciężkimi w glebie są: ołów (Pb), chrom (Cr), arsen (As), cynk (Zn), kadm (Cd), miedź (Cu), rtęć (Hg) i nikiel (Ni). Po przedostaniu się do gleby, metale ciężkie pozostają w niej przez bardzo długi czas.
Kontakt z toksycznymi metalami zawartymi w glebie lub z żywnością na niej wyhodowaną, może stanowić poważne zagrożenie dla ludzi i ekosystemu.
Metody badania zawartości pierwiastków śladowych
Większość badań zawartości pierwiastków śladowych opiera się na ekstrakcji gleby i pomiarze stężenia pierwiastków śladowych w uzyskanym ekstrakcie przy zastosowaniu np. spektrometrii atomowej emisyjnej ze wzbudzeniem w plazmie sprzężonej indukcyjnie (ICP-AES). Metody ekstrakcji mogą być różne w poszczególnych laboratoriach. Generalnie próbka musi być przesączona na jakościowym filtrze papierowym lub filtrze szklanym, tak aby nie powodowała zapychania nebulizatorów lub nie sprawiała trudności w nastrzykiwaniu do urządzenia. W przypadku ekstrakcji wodą królewską, próbka może być przesączana na filtrze bezpopiołowym.
Niskoazotowe łódeczki wagowe.